Κωνσταντίνος

Ορθοπαιδικός

Bougoulias.com  |  © 2022  |  All rights reserved

Μπουγουλιάς

Χειρουργός

The latest HTML5, CSS3 and advanced JavaScript have

been used to ensure the highest compatibility.

Η ορθή γωνία πέρα από την πρακτική αξία που έχει στην μελέτη της γεωμετρίας και των μαθηματικών απέκτησε νωρίς και συμβολικό χαρακτήρα. Κυρίως με την ανάπτυξη και διάδοση της φιλοσοφίας των πυθαγορείων, ανεδείχθη σε σύμβολο του δρόμου προς την αρετή. Αυτό της δίνει το δικαίωμα να απλώνεται και να χαρακτηρίζει όλο το φάσμα της Ορθοπαιδικής κλίμακος. Αυτό γίνεται ευκολότερα αντιληπτό για τα δύο πρώτα, ευρύτερα και πιο αφηρημένα, παρά ταύτα ουσιαστικά,  στάδια (χώρος, χρόνος), αλλά και για τα τελευταία σκαλοπάτια. Δεν μπορεί δηλαδή να αναπτυχθεί η αίσθηση του χώρου και του χρόνου χωρίς ανάλογη αίσθηση της ορθής γωνίας Η αίσθηση αυτή συνίσταται τόσο στην αναγνώριση της υπάρχουσας θέσης ενός αντικειμένου σε ορθή γωνία σε σχέση με κάποιο άλλο όσο και στην τοποθέτηση ενός αντικειμένου σε ορθή γωνία σε σχέση με κάποιο άλλο. Για παράδειγμα, είναι αδύνατο  να τοποθετηθεί σωστά ένας κοχλίας σε οστό κατά την οστεοσύνθεση ενός κατάγματος χωρίς να έχει αναπτυχθεί η αίσθηση της ορθής γωνίας. Ακόμη και όταν είναι απαραίτητη η τοποθέτηση  ενός υλικού σε γωνία διαφορετική από αυτή των 90 μοιρών (πχ 35 μοιρών), για να γίνει με ακρίβεια προϋποθέτει αρχικά υπολογισμό της ορθής γωνίας και στη συνέχεια της ζητούμενης παίρνοντας ως σημείο αναφοράς τη νοητή ορθή. Για να γίνει δε αυτό στο χώρο, απαιτείται η ανωτέρω αντίληψη σε τρισδιάστατο επίπεδο. Απαιτείται δηλαδή ο νοητός υπολογισμός του κάθετου και στα τρία επίπεδα που ορίζουν το χώρο, όπως και στο τέταρτο που ορίζει το χρόνο για την επίτευξη ολοκληρωμένης ενέργειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πρακτικής εφαρμογής των ανωτέρω είναι η τοποθέτηση διαυχενικών βιδών στις διάφορες μοίρες της σπονδυλικής στήλης σε αιμορραγικό ασθενή, ή  διακαταγματικών βιδών σε σπειροειδές κάταγμα μακρού αυλοφόρου οστού των κάτω άκρων σε ασθενή που χειρουργείται υπό ίσχαιμο περίδεση, ή πολυκαταγματία ασθενή με διαταραγμένη καρδιαναπνευστική λειτουργία, ή τοποθέτηση κοτυλιαίου εμφυτεύματος με τσιμέντο σε ολική αρθρωπλαστική ισχίου. Η σπουδαιότητα της αίσθησης του χώρου και του χρόνου στα παραπάνω παραδείγματα είναι προφανής.  Η ίδια λογική μπορεί να επεκταθεί και στην αποκατάσταση του ασθενούς όπου για παράδειγμα η συχνή οδηγία κινητοποίησης μιας άρθρωσης 0- 90 μοίρες σημαίνει και αντίληψη αυτού του εύρους από το χειρουργό, μεταλαμπάδευση αυτού στον ασθενή και η ικανότητα ελέγχου αν η χρήση ενός νάρθηκα πραγματικά το επιτυγχάνει ή όχι.

Συνοψίζοντας τα ανωτέρω, καταλήγουμε ότι η αίσθηση της ορθής γωνίας από ένα Ορθοπαιδικό χειρουργό αποτελεί απαραίτητη και ουσιώδη ικανότητα – δεξιότητα για επιτυχημένη χειρουργική πρακτική. Κατά συνέπεια, πέρα από την έμφυτη αντίληψη που υπάρχει σε μερικούς ανθρώπους, είναι φανερό ότι θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο εκπαίδευσης στα πρώτα χειρουργικά βήματα κάθε χειρουργού. Να συμπεριληφθεί στην υποχρεωτική εκπαιδευτική ύλη στα σεμινάρια βασικών χειρουργικών δεξιοτήτων κατά αντιστοιχία με τη χρήση χειρουργικής λαβίδας, ψαλιδιού, βελονοκάτοχου κτλ Η τοποθέτηση μιας βελόνας κάθετα σε ένα κομμάτι ξύλο  ή και σε διαφορετικές δεδομένες γωνίες στα πλαίσια ενός σεμιναρίου και ο έλεγχος αυτών με ένα γωνιόμετρο δεν απαιτεί ιδιαίτερα έξοδα, τα οφέλη όμως είναι πολλαπλάσια.

Η γενιά των Ορθοπαιδικών χειρουργών που θα εκπαιδευτεί συστηματικά με αυτές τις αρχές αναμένεται να προάγει συνολικότερα και καθολικότερα την Ορθοπαιδική χειρουργική πρακτική.

Αρχήν επιστήμης ονομάτων επίσκεψις. Η γωνία 90 μοιρών ονομάστηκε ορθή γιατί έχει την έννοια της σωστής και όχι βέβαια της όρθιας . Στη δεύτερη περίπτωση θα ονομαζόταν «ορθία» και παρόλο που παρατηρώντας τη σε ένα ορθογώνιο τρίγωνο δίνει πραγματικά την εντύπωση της ορθίας δεν είναι αυτό το όνομά της και όχι τυχαία. Θα μπορούσαμε να πλατειάσουμε σε μια φιλοσοφική ανάλυση περί ορθού και ορθίου λόγου αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος του άρθρου.

Επικεντρώνοντας τη σκέψη μας στην Ορθοπαιδική χειρουργική και τραυματολογία, όπως είναι ο πλήρης τίτλος της ειδικότητας, οδηγούμαστε σταδιακά σε μια κλίμακα παραδοχών όπου κάθε σκαλοπάτι αποτελεί και ένα σταθμό προς την Ορθοπαιδική ολοκλήρωση, «Ορθοπαιδική κλίμαξ».

Θεμελιώδες βήμα για επιτυχημένη χειρουργική είναι η ανάπτυξη της αίσθησης του χώρου. Αυτό σημαίνει αίσθηση των διαστάσεων ενός αντικειμένου, πχ ενός οστού, του όγκου του και του σχήματός του μέσα στο χώρο.

Δεύτερο βήμα είναι η αίσθηση του χρόνου, της κατάλληλης στιγμής δηλαδή για την κατάλληλη κίνηση κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Για παράδειγμα μέχρι πότε και για πόσο μπορεί ένα στοιχείο να λυγίσει πριν σπάσει, μέχρι που φτάνει η ελαστική του παραμόρφωση, που αρχίζει η πλαστική παραμόρφωση.

Τρίτο βήμα είναι η επεμβατική δράση του χειρουργού σε απόλυτη συνάρτηση, ταυτόχρονα, με τους δύο παραπάνω παράγοντες για θετικό λειτουργικό αποτέλεσμα.

Τέταρτο βήμα είναι το θυσιαστικό ενδιαφέρον για τον άρρωστο, η ενασχόληση με την ιατρική με διάθεση θυσίας, η ενόραση στο πρόσωπο κάθε αρρώστου του πιο προσφιλούς, ιερού μας προσώπου. Πέμπτο βήμα της κλίμακος είναι η αέναη προσπάθεια για πρόοδο, ο αγώνας για συνεχή βελτίωση της ιατρικής μας αξιοποιώντας στο έπακρο όλα τα τάλαντα της φύσης του καθενός μας.

Η «ΟΡΘΗ ΓΩΝΙΑ» ΤΗΣ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗΣ

Η «ορθή γωνία» της Ορθοπαιδικής